Het is woensdagochtend, een schooldag.
Je bent bezig met brood maken voor school, gymtas klaar zetten, je kunt de gymschoenen niet vinden, al zoekend ruim je nog wat rommel op en eenmaal boven doe je zelf snel even wat make up op je gezicht in de badkamer, en de klok tikt door….
Je roept naar je kinderen dat ze op moeten schieten want anders komen we nog te laat….
Je voelt je opgejaagd.
En je 5 jarige dochter is boos, zo boos.
Ze gilt; Ik wil me niet aankleden, ik wil nog spelen.
IK KOM ZO!!!
En ze gaat lekker door in haar spel, zittend op bed in haar pyjama midden tussen haar favoriete speelgoed.
Dit gaat dus altijd zo, ze wil altijd nog spelen en ze is tergend langzaam in beweging te krijgen om naar school te gaan…..En jij kan reageren met; is goed liefje. Denk er wel aan we moeten zo naar school. Ik ga vast naar beneden. Over 20 minuten gaan we.
Want zo wil je eigenlijk wel reageren.
Je gunt haar haar eigen tempo.
Maar dat gebeurt niet….. want je weet; we moeten nog ontbijten, tanden poetsen en haren doen….
Je zegt met net een te harde stem; opschieten we moeten naar school.
En je voelt je boos van binnen. Maar ze wil dat je bij haar blijft, en schreeuwt.
Mama hier blijven!!!!!
Je merkt dat je getriggerd wordt van binnen.
En kookt!
Verdorie, schiet toch op.
We moeten naar school!!!!
Ik ga nu naar beneden, kom je nog?
Je emoties rijzen de pan uit, en ergens weet je dat je wel heel heftig reageert op wat er gebeurt.
Maar het gebeurt vanzelf, je kunt het niet bedwingen. Want je voelt je opgejaagd.
Je kind begint te huilen en jij voelt van binnen….. ook dat nog…. Hier heb ik helemaal geen tijd voor……
Zuchtend ga je naar haar toe.
Je voelt je moe….
Wat als je de boodschap achter het gedrag zou begrijpen.
Zou dat niet fijn zijn?
En wat nou als je snapt waar je (soms heftige) emoties vandaan komen bij jezelf.
Dat je gewoon als ouder geen last meer hebt van je eigen lading in dit verhaal.
Herken je een patroon dat steeds terug komt in je contact met je kind?
Gedrag wat je echt graag anders zou zien.
En ook de reactie bij jezelf.
Je wil zo graag die liefdevolle ouder zijn, maar je wordt getriggerd elke keer weer.