Ervaringen & resultaten

Wat mocht er zichtbaar worden? En wat is er in beweging gezet?
Hier een aantal mensen die je voor zijn gegaan:

Tijdens de intake

“Ik kan niet liefdevol reageren op mijn kind als hij niet luistert, omdat ik boos wordt en geen controle meer heb over mijn emoties.”

Wat er zichtbaar mocht worden

Het thema luisteren naar wat je zelf wil. Na de vertaling werd bij moeder een kindsdeel zichtbaar, dat was een klein meisje dat een uitgesproken mening had. En een ander deel dat is gaan leven hoe het hoort, moet, of hoe de ander het wil. Een duidelijk patroon met onderliggende emoties van ouder.

Na de vertaling

Moeder: “Omdat ik dit deel van mezelf heb aangekeken, kan ik er voor mezelf zijn en voor mijn eigen wensen. Hierdoor kan ik nu veel meer vanuit rust met mijn kind in gesprek. Mijn emoties zitten niet meer in de weg, ze mogen er zijn. En belangrijk voor mij, mijn kind mag het er niet mee eens zijn. Er is openheid en gesprek mogelijk over hoe we het dan willen. Meer samen met duidelijke en liefdevolle grenzen.”

Tijdens de intake

“Als mijn dochter boos is, keur ik dat af. Ik stop het. Ik vind het zo lastig om die boosheid er te laten zijn. Mijn dochter wordt alleen maar bozer en de buien steeds heftiger. We zitten in een neerwaartse spiraal. En het belangrijkste het ontneemt me van hoe ik eigenlijk moeder wil zijn.”

Wat er zichtbaar mocht worden

Boosheid is in onze familielijn altijd de kop in gedrukt. Een emotie die niet zichtbaar mocht zijn, en die bij mij nog steeds ingeslikt wordt. Ik heb een groot oordeel over mensen die hun boze emoties bij anderen droppen.

Na de vertaling

Moeder: “Ik ben trots zo op mezelf. Ik ben het proces aangegaan van boosheid willen en durven tonen. Wat is dat lastig. Ik kan weer boos worden, ik schaam me er nog wel voor soms, maar ik houd het niet meer in. Mijn dochter is zeker nog boos, maar veel korter. En als ze boos is dan kan ik nu in dezelfde ruimte zijn en kijken wat ze nodig heeft, haar begeleiden. Ik heb eigenlijk van haar geleerd hoe het is om emoties gewoon te uiten, en de enorme kracht er van te voelen. Boosheid is namelijk een zeer puur signaal vanuit je lichaam.”

Tijdens de intake

“Ik wil de lichamelijke klacht van mijn kind niet meer onderdrukken met medicijnen.”

Wat er zichtbaar mocht worden

Moeder onderdrukte een heel bang, boos kind in zichzelf. Bang om zich te uiten en het leven aan te gaan. Boos dat haar ouders haar niet gezien en geholpen hebben met haar struggles en omdat zij altijd veel van zichzelf heeft gegeven en voor haar gevoel niks terugontving.

Na de vertaling

Moeder: “De medicijnen zijn niet meer nodig, en de benauwdheid is langzaam aan verdwenen sinds ik mijn eigen bange en boze kind een stem heb gegeven. Ik uit me meer, toont mijn emoties. Dit deel verstopt zich niet meer. Ik mag zijn wie ik ben met alles erop en eraan’ en ik vertel gewoon wat ik van binnen vind en voel.”

Tijdens de intake

“Hij maakt zich zo groot aan tafel, hij neemt teveel ruimte in, iets wat we afgesproken hebben niet te doen. En heeft duidelijke grenzen nodig.”

Wat er zichtbaar mocht worden

Zoonlief spiegelde me dat ik ben gestopt ruimte in te nemen in mijn gezin van herkomst. Ik was heel gevoelig was en onbevangen maar het lastig vond om naar je eigen gevoel te luisteren. Ik zocht bevestiging, mijn wens was dat ze opkwamen voor mij. Hierdoor toon ik nu mijn innerlijk en mijn wensen niet. Hij laat me zien dat ik meer ruimte in mag nemen.

Na de vertaling

Moeder is in proces ten aanzien van het weer luisteren naar eigen gevoel. Grenzen aangeven en voor zichzelf mogen bepalen. En haar zoon helpt haar door het gedrag te tonen wat zij mag gaan doen, haar grenzen aangeven.

Tijdens de intake

Hij, de zoon, is altijd moe, gamet stiekem en heeft buikpijn klachten. En moeder heeft altijd discussies met hem.

Wat er zichtbaar mocht worden

De vermoeidheid van moeder van altijd maar verantwoordelijk voelen, doorgaan en niet zeuren.
Ontspanning die moeder als kind niet had, maar juist emotionele spanning die ze had omdat ze zo graag thuis wilde blijven, het kind wat nooit heeft onderhandeld toen ze klein was over wat zij eigenlijk wilde.

Na de vertaling

Moeder is veranderd van politieagent naar een liefdevolle ouder die zichzelf en haar kind inspraak geeft.

Tijdens de intake

“Mijn dochter lijkt zich te bewegen achter een rookgordijn. Ze laat me niet dichtbij komen en wil alles alleen doen.”

Wat er zichtbaar mocht worden

Dat moeder contact mag maken met het meisje in zichzelf dat zei: ik red het wel in het leven. Dat moeder aandacht mag vragen voor zichzelf en contact mag maken met zichzelf, interesse mag tonen in wie ze is.

Na de vertaling

Moeder: “Ik voel gevoelens die ik vergeten was. Ik zie mezelf meer. Ik ben op expeditie in mezelf: wie ben ik? Ik heb mezelf belangrijker gemaakt in mijn moederschap voor mijn dochter.”