Oren heb je om mee te horen?

Ik zie het vaak; een kind dat niet luistert. Een heel normaal verschijnsel als je het mij vraagt, want kinderen willen nou eenmaal niet luisteren. Die willen ontdekken, genieten, op hun reflexen af gaan, op hun gevoel dingen doen. En dan is luisteren naar een ander soms verrekte lastig!

Een kind kan in elk moment namelijk iets anders willen dan jij, zoals jij iets anders wilt dan je buurvrouw, je collega, of je vriendin. Het zijn net mini mensjes met een eigen mening die kids. En dat is natuurlijk fantastisch, een eigen mening. Of niet? Ik hoor je denken; een kind moet toch af en toe gewoon luisteren??

Ik zie het gebeuren om me heen en zelf vind ik dit ook nog één van de lastigste, kinderen die niet luisteren. Maar als je als ouder hier nou eens bij stil staat, luisterde jij wel graag naar je ouders? Luisterde jij altijd naar de juf? Of wilde je het stiekem ook gewoon anders? Maar heb je het wel afgeleerd om niet te luisteren. En luister je nog wel naar jezelf, naar je innerlijke leiding? Of moet je vooral heel veel van jezelf.

Niet luisteren is een bekende verschijning in vertalingen. Allemaal wel met een persoonlijke boodschap. Wat maakt dat je het niet kan hebben dat je kind niet luistert. Wat wordt er geraakt als je kind niet luistert. Wat wil je kind je vertellen?

Als je geraakt wordt is er ALTIJD een boodschap.

Luister naar je kind en ontdek een stukje van jezelf, zoals jij vroeger was, wie je (weer) mag worden.