Onderweg
Kinderen spiegelen ons met hun gedrag, handelingen, spel en soms zelfs ziekte. Mijn jongste spiegelt mij vaak hoe het ook kan, ook wel perspectief genoemd. Tijdens een rit van de lokale supermarkt naar huis werd ik laatst weer even herinnert aan een ‘oude’ boodschap van haar. Femke fietst namelijk heerlijk zig-zaggend achter me. Tong uit haar mond, rondkijkend van alles genietend, zeeën van tijd en vooral helemaal in het moment.Daar kon ik begin van dit jaar niet zo goed tegen. Ik dacht dan; fiets toch eens een beetje door. En soms stond ik te wachten en merkte ik dat ik van binnen zuchtte.
Ik zou geen Kindertolk zijn als ik het niet op mezelf zou toepassen en ik kwam erachter dat Femke me een heel mooi perspectief spiegelde. Ik ben namelijk iemand die ‘onderweg’ altijd haast heeft. Ontwikkelingen op persoonlijk vlak, mijn opleiding, nieuw werk, het kan me allemaal nooit snel genoeg gaan. En dat is eigenlijk altijd zo geweest in mijn leven. Nog niet het ene afgerond hebben en alweer met het volgende bezig. Geen tijd nemen om even stil te staan.
Maar wat spiegelt ze me; een mooi perspectief. Weet je hoe het ook kan mam? Geniet nou eens onderweg mam. Je pad van het leven is ook nu. En niet van waar wil ik heen, hoe snel kan ik er komen en wat moet ik allemaal doen om het te bereiken? Nee, Femke spiegelt me: Geniet, kijk om je heen, en vooral je tempo mag naar beneden mam.
