Als je kind je raakt met zijn/haar gedrag, dan kan het zijn dat je innerlijk kind roept van binnenuit! De eerste zeven jaar van je leven hebben voor een groot deel bepaald hoe je je ontwikkeld. De ervaringen die je hebt gehad, je (leef)omgeving, je plek binnen het gezin, je ouders en school maken deel uit van wie je bent geworden. Je gevoel van eigenwaarde, het vertrouwen in anderen, de mate van het gevoel dat je de moeite waard bent en dat je kan zijn wie je bent. Een kind heeft de behoefte zich eerst weerspiegeld te zien in de ogen van een liefdevolle moeder. De behoefte van kinderen is ten volle geliefd en geaccepteerd worden.

Wanneer er bepaalde belangrijke behoeftes of verlangens in de kindertijd niet zijn vervuld, of je had het gevoel dat bepaalde eigenschappen van jezelf er niet konden zijn, dan ontstaan er gevoeligheden. Voorbeelden zijn angst om afgewezen te worden of angst om niet goed genoeg te zijn. Op basis van deze gevoeligheden kun je al jong onbewust besluiten hebben genomen zoals;

• Ik moet me aanpassen
• Ik mag geen last zijn
• Ik moet me bewijzen
• Etc.

Deze gevoeligheden en besluiten lopen onbewust als een rode draad door je leven. Het gedrag dat je daardoor hebt ontwikkeld, heeft je beschermd tegen afwijzing, kritiek of kwetsing. Dat gedrag, bijvoorbeeld je aanpassen of hulpvaardig zijn, geeft je een veilig gevoel maar maakt het moeilijk om ander gedrag te ontwikkelen, want je wilt je niet onveilig voelen. De kans is groot dat je daardoor een deel van jezelf en van je behoeftes niet laat zien. Deze zogenaamde verstoten delen zitten (om een beeld te vormen) in een wachtruimte. Om beter tot je recht te kunnen komen zul je aan de slag moeten gaan met dit fundament.

Een kind dat liefde en geborgenheid heeft ontvangen ontwikkelt vaak een natuurlijke blijheid en speelsheid. Het gaat de wereld ontdekken vanuit een gevoel van nieuwsgierigheid en zelfvertrouwen. Een kind dat door de ouders over-beschermd wordt, zal op zijn hoede zijn want het mist het zelfvertrouwen om de wereld vrij tegemoet te treden. Een kind dat moet voldoen aan strenge normen en waarden zal ook op zijn hoede zijn uit angst voor afkeuring en afwijzing.

Er is een basisvertrouwen nodig om later op een fijne manier de wereld te kunnen verkennen.

Kinderen hebben behoefte aan een voorbeeld in het omgaan met emoties zodat ze betekenis kunnen geven aan innerlijke, vaak fysieke, signalen. Maar wanneer er geen aandacht en geborgenheid is, gaat het zich richten op de omgeving, om uit te zoeken hoe het zich moet gedragen. De aandacht verlegt zich van de binnenwereld naar de buiten wereld. Als je je richt op de buitenwereld is het lastig om je eigen gevoelens te herkennen. Als het kind aan haar lot wordt overlaten, het verwijten krijgt of alleen gelaten met zijn gevoelens dan kan het een gevoel van minderwaardigheid of het gevoel dat het nooit goed genoeg is krijgen.

Hierdoor kan schaamte ontstaan en schuldgevoel en het kan zich machteloos voelen omdat het hier niets aan kan doen. De beschermingsstrategie die kinderen dan ontwikkelen nemen ze vaak in lange tijd in hun leven mee. Een voorbeeld: Het kind kan dan meer in zijn hoofd gaan zitten met piekergedachtes om zo minder te hoeven voelen. Dit kwetsbare kind blijft ons leven lang bij ons. Voor sommige klinkt het absurd dat dit kwetsbare en vaak gekwetste kind nog steeds in jou zit.

Maar ga maar eens bij jezelf na;

Raakt je kind je weleens meer dan zou moeten? Heb je er weleens last van dat je zaken persoonlijk opvat, niet om kunt gaan met kritiek, dat je door iedereen aardig gevonden wilt worden, je overal aanpast, perfect wilt zijn, je afstandelijk opstelt, je niet in staat bent om intimiteit te ervaren, partners aantrekt die niet in staat zijn je liefde te geven? Of dat je je nooit echt gelukkig voelt of altijd behoefte hebt aan bevestiging? Of dat je je emotioneel hebt afgesloten voor anderen? Misschien ben je rationeel geworden, nogmaals leven in je hoofd beschermt je kwetsbaarheid in het voelen.

Hoe weet je nou dat er werk aan de winkel is?

Je kind of anderen om je heen kunnen je spiegelen door je te raken van binnen, dat kind in jou. Als je kind je met zijn/haar gedrag raakt en je weet dat je niet als een gezonde volwassene reageert, denk dan nog eens terug aan bovenstaande tekst.